Gepubliceerd op:

De vrijheid van godsdienst is één van de fundamenten van het beginsel van de scheiding tussen kerk en staat. Dit stelt de heer E. Van Middelkoop in het Nederlands Dagblad van 5 juni 2004. naar aanleiding van. het verschijnen van de "Nota grondrechten in een pluriforme samenleving". Volgens deze nota behoeft de grondwet - die deze vrijheid garandeert - niet te worden aangepast. En er is ook geen noodzaak een rangorde aan te brengen tussen de grondrechten.

EvM: "Onze rechtsstaat is kennelijk in staat de binnenkomst van de islam zonder problemen op te vangen. Er is geen wettelijke of juridische onhelderheid als het gaat over zaken als het hoofddoekje, vrouwenbesnijdenis, gebedsruimtes, eerwraak enzovoorts. Daarover zijn inmiddels ook voldoende vrede­stichtende rechterlijke uitspraken bekend. Of dat zo kan blijven, hangt ook af van de vraag of in Nederland de Islam zich langs gematigde lijnen blijft ontwikkelen, of dat er een radicalisering optreedt"

 Regelingen werken vaak slechts op papier

 Iedereen heeft het onthutsende debat kunnen volgen tussen minister Donner en de Tweede Kamer over de ontvoering en het misbruik van Wei Wei door een ontsnapte TBS'er. De minister achter de transen van het kasteel van procedures, regelingen en afspraken (pra's) en de Kamerleden op de barricaden van de dagelijkse praktijk. De manier waarop er in Neder­land in de praktijk met de TBS-regeling wordt om­gegaan is op papier prima geregeld. Maar helaas moeten mensen al die pra's nakomen. En juist het niet nakomen daarvan geeft regelmatig grote kranten­koppen. Als gevolg van de praktijk gaat de minister de pra's op onderdelen aanpassen, volgens de bekende regel van het verdronken kalf en de gedempte put.

Nu is in het grote geheel van onze rechtsstaat de ervaring van Wei Wei natuurlijk maar een niemendalletje. Immers volgens de geldende pra's wordt de zaak afgewikkeld. Wei Wei krijgt slachtoffer hulp. Rechters en advocaten ontmoeten elkaar samen met de TBS'er op de rechtbank. En na verloop van tijd zit de TBS'er weer in de kliniek. En daarmee heeft de rechtsstaat volgens de bewoners van het kasteel van pra's zich weer eens bewezen. Wei Wei is echter het (gelukkig!) levende ongelijk van deze met oogkleppen op rondlopende theoretici. Immers de rechtsstaat heeft haar niet kunnen beschermen ondanks alle prachtige pra's. Het vertrouwen van de (pluriforme) samenleving in de rechtsstaat heeft wéér een deuk opgelopen. 

Nota grondrechten miskent aard en doel van de islam

 Diezelfde oogkleppen heeft ook minister de Graaf op. Zijn "Nota grondrechten in een pluriforme samen­leving" getuigt van de spreekwoordelijke tunnelvisie van politici. De nota is ontstaan naar aanleiding van een motie van Kamerlid Boris Dittrich (D'66). Men constateerde een spanningsveld tussen de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van menings­uiting en het non-discriminatie­beginsel. Met name de groeiende spanning tussen sommige moslims en sommige homoseksuelen waren zichtbaar. Vandaar dat de regering werd uitgenodigd om met een notitie te komen, waarin werd ingegaan op dat spanningsveld.

Je zou dus denken, dat de regering de bron van alle opwinding (de Islamitische godsdienst) scherp tegen het licht zou houden als de spirituele wortel voor de meningsvorming van moslims. En de daaruit voortvloeiende daden en uitspraken. Maar dat is niet gebeurd. Voetstoots wordt er vanuit gegaan dat de Islam als godsdienst dezelfde doelen nastreeft als bijvoorbeeld het Jodendom of het Christendom. In de paragraaf over scheiding van kerk en staat stelt de nota:

..... Bovendien is de eis dat de nieuwe parlementsleden eerst een eed op het Nieuwe Testament afleggen niet acceptabel. Om­gekeerd dient "godsdienst" niet de verovering van de staatsmacht na te streven. Partijen die een staatsinrichting met theocratische trekken nastreven, mogen volgens het EHRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) onder omstandigheden - zoals het vormen van een werkelijk gevaar voor de democratie - worden verboden. ....!

 Algehele godsdienstvrijheid voor de islam is een te groot gevaar

 Hier wordt de lezer op het verkeerde been gezet. In één adem wordt een godsdienst veranderd in een partij. En dat is nu juist de crux waar het omgaat bij alle spanningen in Nederland, maar ook wereldwijd, waarbij de Islam is betrokken: De Islam als godsdienst wil de scheiding tussen kerk en staat niet erkennen en predikt dat dan ook niet. De Islam op zich ìs geen partij!

Professor Moshe Sharon van de Hebrew University in Jeruzalem schrijft: ”Islam was born with the idea that it should rule the world ... Judaism speaks about national salvation - namely that at the end of the story, when the world becomes a better place, Israel will be in its own land, ruled by its own king and serving God. Christianity speaks about the idea that every single person in the world can be saved from his sins, while Islam speaks about ruling the world ... quoting a verse in English ... 'Allah sent Mohammed with the true religion so that it should rule over all the religions.' The idea, then, is not that the whole world would become a Muslim world at this time, but that the whole world would be subdued under the rule of Islam ... Wherever you have Islam, you will have war. It grows out of the attitude of Islamic civilization.” 

Islam bekeert niet, maar verovert

 Als wij om ons heen kijken dan valt alleen maar te constateren dat bijna in elk conflict ter wereld de Islam betrokken is. En dat zou ons wat moeten zeggen. Maar zo niet de minister. Die keuvelt over hoofddoekjes, islamitische begrafenissen en andere openbare uitingen van het Islamitisch geloof. En komt dan aan het slot met de volgende conclusie:

“Het praktiseren van tolerantie, wederzijdse ver­draag­zaamheid en permanente dialoog zijn echter essentiële voorwaarden om aan het samenleven nadere inhoud te geven. Dat omgaan met ver­schil­lende gedragingen en praktijken in een dergelijke samenleving zal soms een aanzienlijk incasserings­vermogen vergen van betrokkenen. Juist dan is echter actieve deelname aan het maat­schappelijk debat van groot belang.”

Overal ter wereld is echter de intolerantie van de Islam zichtbaar. Neemt de Islam géén deel aan het debat. Want het debat vraagt als startpunt gelijk­waardigheid van de deelnemers. Maar dat is per definitie onmogelijk omdat de Islam bij voorbaat al zichzelf als de superieure godsdienst neerzet en dus als de superieure gesprekspartner! 

Misplaatst vertrouwen dat iedereen zich aan de regels houdt

 Is het tijdens alle debatten die er de afgelopen jaren met vertegenwoordigers van de Islam plaatsvonden wel eens voorgekomen dat men de Koran zelf ter discussie stelde? De vraag stellen is haar beantwoorden! Dat men de inhoud van de Koran niet ter discussie stelt, komt door de leer van de ongeschapen koran. Die leer houdt in dat de tekst van de Koran altijd bij Allah is geweest, nooit door hem is geschapen en dus van een zuiver goddelijke aard is. En daarom kan de Islam zich ook niet verder ontwikkelen. Want elke wetenschap­pelijke tekst is van menselijke aard en is dus per definitie onder­geschikt aan de Koran.

En vandaar dat ook de democratische rechtsstaat, zoals wij die in Nederland kennen vanuit Islamitisch oogpunt niet kan bestaan. Tegensprekers worden niet geduld. Een groot moslimgeleerde als Fazlur Rahman werd uit Pakistan verbannen omdat hij durfde te denken dat de Koran evenzeer het woord van Allah was als van Mohammed

 Volgens de opstellers van de procedures, regels en afspraken (de pra’s) betreffende TBS had Wei-Wei niets te vrezen. Jammer dan voor Wei-Wei! En van dàt vertrouwen op wat er op papier staat, wat in de grondwet verankerd is om onze democratische rechtsstaat te beschermen, is ook de nota van minister de Graaf doortrokken. 

Grondwet beschermt niet tegen gewelddadige godsdiensten

 Maar gelet op het bovenstaande is onze grondwet in feite een bedreiging voor de democratische rechtsstaat, ruimer gezien, het voortbestaan van Nederland als natie. Een bedreiging omdat de grondwet de vrijheid van godsdienst garandeert. Want die vrijheid biedt ook alle ruimte aan een godsdienst die haar gelovigen voorhoudt dat geweld toelaatbaar is om de Islam aan de wereldbevolking op te leggen. Hoeveel passages zijn daarover niet in de Koran en de hadith te vinden? En hoe bloederig is niet de geschiedenis van de Islam? En van vrede is volgens de Koran pas sprake als overal ter wereld de Islam heerst! Daarom geeft de nota een vals gevoel van veiligheid.

 Waarom zijn onze politici, onze bestuurders zo hoogmoedig om te denken dat hier in Nederland de Islam die intenties níet heeft? Sterker nog, waarom denken zij dat hier in Nederland de gelovigen wél te beïnvloeden zijn? Omdat hier in het debat over de multiculturele samenleving af en toe een geïntegreerde moslim opduikt misschien? Laten we dan de schijnwerpers eens richten op de Molukken. 

Molukken gewapenderhand geïslamiseerd

 De Indonesische regering moedigde na de onafhankelijkheid van Nederland, een sterke massale Javaanse verhuizing naar de eilandengroep der Molukken aan. Tot die tijd een oase van rust. Met de Javanen kwam de Islam mee. En nu staan de kerken daar in brand en heerst er een oorlogssituatie. Ook daar waren "verlichte" moslims. Helaas werd hun stem niet gehoord. Als verraders gebrandmerkt en vermoord. Radicalen, fundamentalisten, waar ook ter wereld zijn in staat de "goedwillende" massa op sleeptouw te nemen. Dat was in 1933 in Duitsland zo, het was in 1948 bij de stichting van de staat Israël bij de Arabieren zo en het is vandaag de dag nog zo!

Onze grondwet en de daarvan afgeleide pra's zijn niet afgestemd op mensen die zich op basis van hun geloof van die grondwet en die pra's niets hoeven aan te trekken. 

Oppassen voor dhimmitude, de toegeeflijkheid uit vrees

 Het is dan ook een volstrekt verkeerd signaal richting de moslims als burgemeester Cohen van Amster­dam in de Willem van Oranje-lezing te Delft waarschuwt tegen maatregelen die hen in het defensief drukken. Citaat: "Omdat ze zich dan meer dan nu in eigen kring op de Islam zullen oriënteren." Dus uit angst voor een radicalisering als antwoord op een terechte aandrang vanuit de maatschappij om de integratie nu echt ter hand te nemen, moeten we ons maar stil houden? Impliciet erkent Cohen trouwens met deze uitspraak dat de Islam niet past in de Westerse cultuur of zo u wilt de Nederlandse cultuur.

De oproep van de burgemeester roept associaties op met gebeurtenissen in 1938. "Peace in our time" riep de Engelse premier Chaimberlain. Ook toen werd in München naïef de dialoog aangegaan. Ook toen was toegeeflijkheid het credo!

Volgens Cohen willen de meeste moslims bij het Westen horen. Dat zal best waar zijn, maar dat wil niet zeggen dat zij zich met het Westen verbonden voelen. Het blijft beperkt tot een consumerend gedrag. Want de levensstijl in het Westen, in Nederland staat in schril contrast met wat volgens de koran voor een moslim als aanvaardbaar mag worden geacht. En juist die tegenstellingen en de sociale achterstand zijn een vruchtbare bodem voor moslim­extremisme. En de uiterlijke verschijnings­vormen daarvan verschijnen ook hier steeds meer in het straatbeeld. Het bewust dragen van hoofddoekjes door moslim meisjes is daarvan slechts een enkel voorbeeld. 

Grondwetsherziening inzake godsdienstvrijheid is spijtig genoeg noodzaak

 Het "incasseringsvermogen" waar de nota over spreekt is een valse voorstelling van zaken, als zouden twee gelijkwaardige partners allebei een beetje moeten inschikken. Nee! Er is maar één kant waar dat voor geldt en dat zijn de moslims! Want waarin hebben wij tot nu toe de verdraagzaamheid van hen kunnen ontdekken? In een interview met Trouw misschien, waarin een jonge Marokkaanse moslim een aanslag op Theo van Gogh goedkeurt ? Ik kan me niet heugen dat, hoezeer bijvoorbeeld een Piet Grijs tegen Christenen tekeer is gegaan in zíjn columns, er één gelovige ook maar heeft geopperd om de man om zeep te helpen. U wel ?

 Duidelijk is dus dat de Grondwet wel degelijk moet worden herzien. Er zal een dam moeten worden opgeworpen tegen een verdere invloed van het Islamitisch geloof. En dat is dan een inbreuk op artikel 7 van de grondwet. Het zij zo! Maar van een natie kan nu eenmaal niet worden verwacht dat zij een groeiend dodelijk gezwel in haar lichaam tolereert. 

Christenen in zelfbedrog voorgegaan door hun christelijke leiders

 Tot nu toe staan Christenen in de voorste linies als het gaat om de bescherming van de vrijheid van godsdienst en onderwijs. En terecht voor zover het aanvallen betreft die hen zelf raken. Maar ik constateer al jaren dat men - uit angst om zelf onderuit gehaald te worden - de ogen sluit voor de gevaren die de opmars van de Islam in Nederland betekent, juist ook voor Christenen.

In plaats van de confrontatie aan te gaan, zoekt met de samenwerking. De Christenheid wordt voor­gehouden dat Moslims net als Christenen ook tegen abortus en euthanasie zijn. Dat men evenals zij vindt, dat de zedeloosheid enorme vormen heeft aangenomen. Dat zij nog wat kan leren van de verhoudingen die er binnen de gezinnen heerst. Op zich allemaal juiste berichten.

Maar voorbij wordt gegaan aan het feit dat de Islam in heel haar wezen vijandig is ten opzichte van alles wat de Christen gelooft. Dat de Koran over een totaal andere God spreekt dan de God die zich in de Bijbel openbaart. In alle landen waarin de Islam heerst is feitelijk geen plaats voor andere religies en gelovigen. Denk even aan landen als Pakistan, Egypte en Soedan. Zwaar vervolgde Christenen aldaar. 

Christenheid in Nederland laat met zich sollen

 Natuurlijk zullen wij hier in Nederland nog geen last hebben van vervolging op instigatie van Moslims. Hun aantal is nog niet toereikend. Hoewel, in Amsterdam kunnen bijvoorbeeld Joodse mensen al niet meer over straat met hun keppeltje op. Maar de druk neemt wel toe. Steeds weer lees je bijvoorbeeld voorstellen om een Christelijke feestdag in te ruilen voor een feestdag van de Moslims. Sluipenderwijs worden de geesten rijp gemaakt voor de Islamisering van Nederland.

En geen Christelijke krant die daar tegen in opstand komt. Geen Christelijke krant die haar lezers waakzaam maakt. Geen Christelijke krant die het voortouw neemt in die strijd. In tegendeel, mensen die op het gevaar van de Islam wijzen worden juist vooral in Christelijke kranten in het verdachtenbankje gezet. Het wordt tijd dat ook die kranten hun positie tegenover de oprukkende Islam in Nederland eens herijken

 Het is daarom droevig om te moeten constateren dat EvM slechts onzekerheden signaleert ten aanzien van de binnenkomst van de Islam. Want enige kennis van de geschiedenis, en een open oog voor de ontwikkelingen binnen de Islamitische wereld, voor de ontwikkelingen in Europa geven een haarscherp beeld van de toekomst: Een felle en bloederige strijd tussen de oorspronkelijke bevolking en de geïmmigreerde en hier geboren moslims.

Reageren?