31. jul, 2016

Gepubliceerd op:

Wie het nieuws de laatste jaren een beetje heeft gevolgd, weet dat Mark Rutte creatief met de waarheid omgaat. Van een verbroken verkiezingsbelofte tot een onderste steen die boven zou komen. Van de wet niet naleven tot een beetje goochelen met cijfers. Onze premier draait er zijn hand niet voor om.

Stel Mark Rutte wil u een tweedehands auto verkopen uit 2000 en hij belooft u dat de auto slechts 10.000 km heeft gelopen en u krijgt ook nog € 1.000,00 korting, gaat u op dat aanbod in? U zou wel heel erg dom zijn! Gelukkig bent u dat niet en daarmee bevindt u zich in een steeds groter wordend gezelschap. Want uit de peilingen blijkt dat Rutte en zijn VVD op zwaar verlies staan voor de Tweede Kamer verkiezingen van maart 2017. Steeds meer mensen realiseren zich dat Rutte en zijn V(ereniging) V(an) D(raaikonten) al lang niet meer de Nederlandse belangen behartigen, maar kruipen en buigen voor het ondemocratisch gedrocht van de EU.

Daar waar de Nederlandse kiezer steeds meer de liegende politici vaarwel zegt, is dat ook het geval bij kiezers in andere landen. Ondanks de dreigementen van Obama stemden de Britse kiezers voor een Brexit. Tot ontzetting van de gevestigde orde, inclusief de media. In Oostenrijk moeten de presidentsverkiezingen opnieuw omdat fraude de linkse kandidaat aan de macht heeft geholpen. In Frankrijk doet Marie Le Pen het bijzonder goed. En in Rome hebben ze opeens een burgemeester die niet uit de heersende klasse voortkomt.

Ook in Amerika vindt een politieke klimaatsverandering plaats. De Amerikaanse kiezer heeft op 8 november 2016 de keuze tussen meer van het zelfde en een radicale verandering. En dat Donald Trump de volgende Amerikaanse president zal zijn, is een natuurlijk uitvloeisel van de aversie tegen de gevestigde orde.

Toen Donald Trump bekend maakte dat hij president van Amerika wilde worden, barstte een golf van hoongelach los. Een grap. Een joker. Niet iemand die je serieushoefde te nemen. Het is niks en het wordt niks, was de algemene tendens in de media. Bij zijn kandidaatstelling verenigde Donald Trump zowel de heersende klasse van Democraten als die van de Republikeinen in een gezamenlijke afwijzing. Een unicum bij de Amerikaanse verkiezingen. Maar daar dachten bij de voorverkiezingen de Republikeinse kiezers heel anders over. Nog nooit zijn tijdens de voorverkiezingen zoveel Republikeinen wezen stemmen. En tot grote verbazing en ontzetting bij de gevestigde orde werd op het congres van de Republikeinen Donald Trump op het schild gehesen.

De aantijgingen zijn sindsdien niet van de lucht. Als één blok richten de media hun pijlen van haat op Donald Trump. “Hij is de kandidaat van de angst”, “Hij is de kandidaat van de boze blanke man”, Hij is de kandidaat van de islamhaters” klinkt het. Maar wederom, de gewone Amerikaan die de kloof tussen arm en rijk steeds groter ziet worden, is door die media hetze niet geïmponeerd. En de cijfers wijzen het ook uit.

Ondanks dat de Democratische conventie later werd gehouden dan die van de Republikeinen, keken meer Amerikanen naar de acceptatie toespraak van DT (Donald Trump), dan die van HC (Hillary Clinton). De uitkomsten van alle peilingenwijzen uit dat DT heel snel de voorsprong van HC inloopt, ondanks het feit dat hij nog niet eens echt met zijn campagne is begonnen en ondanks het feit dat het overgrote deel van de media, met CNN voorop, HC steunt.

Het grote probleem voor HC is niet DT. Maar HC zelf. De Clintons worden achtervolgd door schandalen. 72% van de Amerikanen vindt haar onbetrouwbaar. Ze jaagt ook haar eigen kiezers in de gordijnen. Eén van de laatste domme streken is het in dienst nemen van de voormalige voorzitster van de Democratische Partij. Mevrouw Debbie Wasserman Schultz, die moest aftreden omdat ze als voorzitter actief Bernie Sanders had tegengewerkt. Het in dienst nemen van DWS is een regelrechte schop in het gezicht van alle aanhangers van Bernie Sanders. Zouden die HC met hun stem belonen? De meesten zullen zeker niet op DT stemmen, maar er zijn nog andere kandidaten, of ze blijven gewoon thuis. In ieder geval zijn ze niet enthousiast en zullen geen anderen aanmoedigen om ook te gaan stemmen. Hetgeen wel verwacht wordt van de enthousiaste DT supporters. Michel Moore is een bekende linkse activist en een sympathisant van HC. Toch schrijft hij dat DT de volgende president van de VS gaat worden.

Op de conventie van de Democraten werd ook een federale wet overtreden. Op het podium verschenen illegale immigranten die iets over zichzelf mochten vertellen. Illegaal in de VS verblijven is strafbaar. En degenen die een dergelijk persoon huisvesten zijn dat ook. Zelfs vervoeren mag niet. Laat staan dat ze gelegenheid krijgen om een zaal vol met mensen toe te spreken. Maar uiteraard ook in de VS wordt er “gedoogd”. Tenminste als het de elite uitkomt. De aangifte van de wetsovertreding bij de Attorney General Lorreta Lynch wordt uiteraard genegeerd. Overigens geen wonder, want deze dame zit vuistdiep in de Clinton Foundation met al haar schandalen.

Het is die hoogmoedige houding die zich tegen HC zal keren. Uiteraard negeren de Amerikaanse media deze kwestie, maar DT zal dat zeker niet doen. Zijn “law en order” campagne is de meerderheid van de Amerikanen uit het hart gegrepen. Als HC al niet op de conventie in staat is om zich aan de wet te houden, zou zij die dan eenmaal in het Witte Huis wel handhaven? Tijdens een TV-debat deze kwestie opwerpen is kat in ’t bakkie voor DT! Afgezien nog van het feit dat het tegengaan van illegale immigratie een speerpunt is in zijn campagne. Waarin hij door een grote meerderheid van de bevolking wordt gesteund.

Een andere kwestie die HC parten gaat spelen is haar houding ten opzichte van de islam. Net als de media ontkent ze de verbindende factor die de islam is bij alle terreur aanslagen:

“Let’s be clear: Islam is not our adversary. Muslims are peaceful and tolerant people and have nothing whatsoever to do with terrorism” In deze tweet worden overigens islam en moslims als dezelfde grootheid gepresenteerd. De media, ook niet de Nederlandse, hebben daar ooit enige aandacht aan besteed. Maar als Geert Wilders een dergelijke opmerking zou maken zou iedereen en z’n moeder over elkaar heen buitelen van heilige verontwaardiging.

De Amerikaanse bevolking weet dat de vreedzame meerderheid van de moslims die bij elke aanslag direct door de media wordt opgevoerd, er absoluut niet toe doet! Op 11 september 2001 woonden er in de USA 2.300.000 Arabische moslims. Er waren er maar negentien nodig om Amerika op zijn grondvesten te doen schudden, het World Trade Center te doen instorten, het Pentagon zwaar te beschadigen en bijna 3000 doden te genereren. Amerikanen kennen de geschiedenis. Vreedzame meerderheden zijn overal ter wereld irrelevant. De meerderheid van de Chinezen was vredelievend. Toch slaagden Mao en zijn communisten er in om gedurende een periode van ongeveer dertig jaar meer dan 78.000.000 chinezen te vermoorden. De Japanse bevolking was in meerheid zeer vredelievend. Toch slachtte een minderheid meer dan 20.000.000 mensen in Zuidoost Azië af. De Duitse bevolking was in de jaren 30 vredelievend. Toch werden de ideeën van de nazi’s (een minderheid!) in de praktijk gebracht. Met als gevolg 60.000.000 doden. Waarvan 14.000.000 in concentratiekampen. En ondanks de vreedzame meerderheid van de Russische bevolking, waren de communisten (een minderheid!) onder leiding van Lenin en Stalin in staat om 22.000.000 mensen om te brengen. Wat die getallen betreft is koning Leopold II van België maar een kleine jongen. Onder zijn bewind werden slechts 10.000.000 mensen vermoord. En de meerderheid van de Belgen was toch echt vredelievend!

Op onze planeet leven naar schatting zo’n 1,2 miljard moslims. Volgens schattingen van diverse inlichtingen diensten is 15% tot 25% daarvan geradicaliseerd. We spreken dan minimaal over 180.000.000 mensen die toegewijd zijn aan het idee dat de westerse samenleving, waarvan de VS het boegbeeld is, moet worden vernietigd in naam van hun religie, de islam. En bereid zijn daar een actieve rol in te vervullen.

De cijfers zullen niet bij elke Amerikaanse kiezer bekend zijn, maar hij weet wel dat hij door miljoenen gelovigen, ook aanwezig in zijn eigen land, wordt gehaat. En het wensdenken van de elite dat er enige verbinding mogelijk is tussen de islam en een democratische rechtsstaat heeft een ruime meerderheid van de Amerikaanse kiezer al ver achter zich gelaten. Ondanks de propagandaoorlog van de media tegen hun eigen bevolking, waar we overigens in ons eigen land ook onder te lijden hebben.

Wat HC ook tegen heeft is dat ze een vrouw is, ook al wordt dat feit door velen als een overwinning gevierd: “De eerste vrouwelijke presidentskandidaat”. Wat overigens niet waar is, die eer viel in 1872 te beurt aan Victoria Woodhull. Het idee van een vrouw in het Witte Huis is voor heel wat Amerikanen een brug te ver. Eerst de ellende die de eerste zwarte president gedurende acht jaren heeft aangericht, om vervolgens hetzelfde beleid te zien voortgezet door een vrouw. Toch al niet enthousiast over de feminisering van de Amerikaanse samenleving is dat voldoende reden voor veel Amerikanen om een man te kiezen, ook al heet hij Donald Trump.

Tenslotte is de reactie van HC op de moordpartijen op Amerikaanse politieagenten bij veel kiezers in het verkeerde keelgat geschoten. Amerikaanse kiezers waarderenhun politieagenten nog steeds hoog. Dat op de Democratische conventie nabestaanden van door politiegeweld om het leven gekomen zwarten mochten spreken, viel dan ook bijzonder slecht bij bijvoorbeeld de politie van Philadelphia. Zoals iedereen kan zien nemen de raciale spanningen tussen blanken en zwarten toe. Maar in plaats van een verzoenende taal te spreken, wakkert HC de spanningen aan. De “Black lives matter” beweging is een bedreiging voor de hele Amerikaanse samenleving.  Dat HC sympathiek staat tegenover deze beweging, speelt DT in de kaart. In tegenstelling tot HC en media die kritiekloos achter deze beweging aan hollen, doet DT dat bepaald niet. Hij heeft beloofd dat als hij president wordt, hij justitie op hen los zal laten. Daardoor groeit ook de steun onder zwarten, die niets van deze beweging moeten hebben, voor DT. Obama is tenslotte voor zwarten niet de Mozes geworden die hen acht jaar geleden was beloofd. Niet voor niets is de bekende Amerikaanse zwarte dominee Mark Burns, een fervent supporter van DT.

In de worsteling worden de stellingen betrokken. Een worsteling tussen de heersende klasse en de gewone werkende Amerikaan die zijn bestaan bedreigt ziet door massale immigratie en toenemende onveiligheid. Een worsteling tussen blanken en zwarten, die opgejut door radicale elementen naar geweld grijpen. Een worsteling tussen een democratische rechtsstaat en de islam. Een worsteling tussen Amerika als economische macht en de concurrentie. Donald Trump zal als 44e president er zijn handen vol aan hebben. 

Reageren?